З Энергетыкаў я "ляцела"
На сустрэчу з маёй
Маладосцю, юнацтвам;
На пяроне стаяла, трымцела,
Сумелася надта:
Нідзе нікога не бачу
Такога , хто бы мне
Замахаў рукою
Радасна і шчасліва ,
Сустрэўся са мною...
Як у ва сне
Самотна я стаяла,
j па баках маркотна
Пазірала. Абзіралася
Я і ўзад і ўперад...
Яна прышла,бо верыла,
Што я прыеду.
І ўжо пазіраем
Мы адна на другую,
Далёкую і блізкую такую.
І вочы нашы загарэліся,
Што мы сустрэліся!
Сорак гадоý за намi,
І ўжо мы не самі -
Нашы дзеці, ўнукі з намі.
Выраслі, пастарэлі мы,
Сталі добрымі людзьмі.
А тады былі
Маладымі дзяўчаткамі,
Што адважна ý жыццё пашлі
Сваімі дарогамі
Са сваімі трывогамі.
Перажылi многа мы,
i сустрэліся мы!
Нашы сэрцы бухалі,
Лілася бяседа ракой,
Гаварылі мы, слухалі.
Вочы нашы смяяліся,
Душы нашы свяціліся,
Як бы зноў нарадзіліся.
Рукi нашы ўзнімаліся -
Гэта мы абдымаліся
З нашым юнацтвам.
Мералі мы сваё "багацце",
Што набылі за доўгі час,
І абяцалі сустракацца,
Пакуль агонь наш не пагас.
